De leden van Vereniging Oud Edam kunnen leden van verdienste voordragen en aanwijzen. Tot 2022 bestond ook het erelidmaatschap. Op de jaarvergadering van 2022 is besloten om in het vervolg alleen nog maar te spreken van Leden van Verdienste. Omdat er in de afgelopen jaren weinig aandacht was voor Leden van Verdienste, zijn er bij de Jaarvergadering 2022, ook postuum en met terugwerkende kracht, maar liefst 14 nieuwe Leden van Verdienste benoemd.
1988 De heer G. Bij ´t Vuur (Gerrit)
Wegens zijn buitengewone verdiensten en inzet gedurende 25 jaar voor de doelstellingen van de vereniging.
1992 Mevr. C. Boschma (Corrie)
Was gedurende de periode 1978 tot en met mei 1992 lid van het bestuur en heeft zich in die periode onder andere beziggehouden met uitvoerig historisch onderzoek.
1992 De heer E. Uitentuis (Evert)
Gedurende een lange periode zich verdienstelijk gemaakt als penningmeester en heeft een geweldige bijdrage geleverd de vereniging financieel gezond te maken.
1994 De heer J. Hooyberg (Jan)
Voor zijn inzet ten behoeve van de werkgroep Handhaving Stadsbeeld en de organisatie van de tentoonstelling “Caert 50”.
1995 De heer J.H.A. van Overbeek (Joop)
Voor de wijze waarop hij, gedurende vele jaren zich ingezet heeft voor de vereniging, zijn inzet voor en realisatie van de aankoop van de Diaconietuin, tevens voor zijn inzet voor ledenwerfacties waardoor het leden aantal was gestegen van 800 tot 1200.
2002 De heer C. Schaatsbergen (Cor)
Gedurende een periode van 20 jaar lid geweest van de vereniging, waarvan als lid van het bestuur waar hij zich op geheel eigen wijze inzette voor de handhaving stadsbeeld en ruimtelijke ordening. Tevens maakte hij deel uit van de adviesgroep Het Gele Steentje.
2005 De heer C. van Aanholt (Cor)
In de periode van 1994 tot en met april 2005 heeft hij op zijn geheel eigen wijze heeft hij inhoud gegeven aan de functie van penningmeester Hij was uiterst precies en zijn attitude was: een tekort van een cent is net zo ernstig als een tekort van € 1.000,00.
2006 De heer J.P. Westerneng (Jan)
Wegens zijn vele verdiensten op het gebied van het beschermen van het stedenschoon van Edam en omgeving, de manier waarop hij hier als bestuurslid in de periode van april 1991 tot en met april 2006 gestalte gaf alsmede de uiterst precieze wijze waarop hij de ledenadministratie van onze vereniging beheerde.
2006 Mevr. J. Boelens-Boss (Jannie)
Wegens haar vele verdiensten binnen de vereniging en in het bijzonder de periode van 25 jaar voor haar bijdragen aan het verenigingsblad Periodiek-
2007 De heer C.G. Veth (Cor)
Wegens zijn vele verdiensten op het gebied van het beschermen van het stedenschoon van Edam en omgeving, de constructieve wijze waarop hij hieraan gestalte gaf alsmede de wijze waarop hij als voorzitter in de periode van 1 april 1999 tot en met februari 2007 leiding heeft gegeven aan onze vereniging.
2022 – in alfabetische volgorde
Nan van Bekkum – wegens haar langjarige verdienste voor de Diaconietuin
Nan heeft het werk voor Oud Edam met de paplepel ingegoten gekregen. Haar vader Klaas de Boer was de oprichter van de Gouden Ploeg.Misschien hoorden daar ook wel gouden groene vingers bij. Groene vingers heeft Nan zeker! Nan is de moeder van de Diaconietuin. Dag in dag uit maakt zij hem schoon, ze houdt hem bij en zet er af en toe een plantje in. Of een kastanje. Met vooruitziende blik heeft Nan destijds kastanjes verzameld van dé kastanjeboom. Een nazaat van die boom, onze boom, staat nu te pronken in de tuin. Op de plek waar de oude stond. Nan is een heel verdiend lid van verdienste.
Gerrit Conijn – wegens zijn langjarige verdienste voor de geschiedschrijving over Edam
Gerrit Conijn is bescheiden, behulpzaam, maar ook een groot kenner van de stad, haar geschiedenis en haar bewoners. Hij is bijna de laatste der Mohikanen. Hij heeft in de loop der tijd een archief opgebouwd waar mensen als bijvoorbeeld Wim de Wolf meerdere keren gebruik van hebben kunnen maken, ook als inspiratiebron voor artikelen voor het blad.
Grote verdienste heeft hij gehad bij het tot stand komen van het jubileumboek ‘Edam, duizend jaar geschiedenis van een stad’. Hij zat in de redactie en ging drie jaar lang op woensdagmiddag naar het Archief en voorzag de schrijver Ben Speet van informatie en onderwerpen.
Hij was ook een der samenstellers van het jubileumboek ‘Onder het oog van God’, ter gelegenheid van het 150-jarig bestaan van de R.K. Kerk aan de Voorhaven. Ook heeft hij met Jaap Molenaar in het kerkblad Venster een serie geschreven over kerken in onze streek. We kunnen met recht zeggen dat Gerrit Conijn zich meer dan verdienstelijk heeft gemaakt voor de geschiedschrijving van Edam.
Bert Creemers – oud-voorzitter – wegens zijn langjarige verdienste voor het bestuur, de structuur van de vereniging, de ruimtelijke ordening en de stad Edam
Bert is de enige voorzitter met een eigen hofje in de stad. Heel goed, zo blijft je naam verbonden met wat je betekend hebt voor de stad! En dat is veel. Vandaar dat het Gele Steentje Bert werd toegekend bij zijn afzwaaien in 1986, na bijna 10 jaar voorzitterschap. In die periode (om precies te zijn 1977) werd Edam rijks-beschermd stadsgezicht. Er moest een bestemmingsplan komen en de ruimtelijke ordening werd steeds belangrijker om voor te vechten. De vereniging kreeg een strijdbaar gezicht, kritisch ten opzichte van de gemeente, maar toch open voor constructief overleg. We staan er 45 jaar later nog steeds zo in, dankzij Bert.
Ook is Bert de man van de werkgroepen. Ruimtelijke ordening, Handhaving Stadsbeeld, het Periodiek. We hebben ze nog steeds en er zijn er onlangs weer twee nieuwe opgericht (schoffelen in de Diaconietuin en vechten voor de Purmer), in navolging van Bert.
Als u denkt: Bert stond uitsluitend op de barricade – nee. Samen met zijn wederhelft Peggy Andries en Joop en Anneke van Overbeek heeft Bert jarenlang het uitstapje georganiseerd.
Oscar Henar – wegens zijn langjarige verdienste voor de geschiedschrijving over Edam
Oscar Henar, oud-archivaris van het Waterlands Archief, komt bij Oud Edam al vroeg in de boeken voor. Dat wil zeggen: in de archieven van het Periodiek. In 1987 vind ik zijn naam voor het eerst. Hij heeft een paleografiecursus gegeven. Voor wie niet weet wat dat is, paleografie: dat is monnikenwerk. Oude handschriften ontcijferen en de inhoud ervan toegankelijk maken. Een uitgave van het Informaacie-Boek der Steede Eedam is het resultaat. Vier dikke pillen, van 1540 tot 1708, dus 168 jaar geschiedenis van Edam helemaal ontsloten door vrijwilligers, dankzij Oscar. Als dat niet bijdraagt aan de doelstellingen…
In 2003 is onder zijn leiding het archief van Oud Edam geordend en naar Waterlands Archief overgebracht. Heel belangrijk! Nu het vervolg van ons archief daar welkom is, heeft Oscar weer zijn expertise aangeboden.
Luuk Hovenkamp (postuum) – wegens zijn langjarige verdienste voor de geschiedschrijving over Edam
Luuk Hovenkamp maakte vanaf 1992 deel uit van het dagelijks bestuur. Hij was voorzitter van de redactie van het Periodiek en de redactie van de Historische Reeks. Dankzij hem is het Periodiek geworden wat het vandaag is: van hoge kwaliteit, prettig om te lezen en in hoge mate gewaardeerd door onze leden. Ook nog eens een uitstekend communicatiemiddel voor het bestuur naar de leden.
Hij verzorgde een 40-tal publicaties in het Periodiek, maar zijn trots was het speciale jubileumnummer dat hij gemaakt heeft ter gelegenheid van het jubileumjaar (2007) van de stad
Edam. Onder zijn leiding zijn in de Historische Reeks vanaf 1998 zes mooie boekjes uitgekomen en een speciaal boek ter gelegenheid van het jubileumjaar. Met recht en reden was hij trots op de laatste twee publicaties, n.l. die over het Stadsrecht van Edam en het Huis de Meeuwen. Op een bescheiden wijze en met een geweldig gevoel voor humor gaf hij leiding aan beide redacties en maakte anderen deelgenoot van zijn enorme kennis en ervaring op het gebied van publiceren. Wij zijn verheugd dat we Luuk postuum kunnen uitroepen tot Lid van Verdienste.
Tiny Janssens – oud-secretaris – wegens haar langjarige verdienste voor de vereniging en Edam in het algemeen
Tiny Janssens wil niet in the picture, maar achter de schermen was en is zij onmisbaar voor Edam. Nadat ze in 2015 na 10 jaar aftrad als secretaris, is zij nog altijd actief voor de Grote Kerk, waar het dankzij haar op rolletjes loopt.
Van eerdere medebestuurders horen we alleen maar lof. Dankzij haar hulp zijn in 2014 subsidies verkregen voor het Kaasboek en ook voor het volgende boek, Edam Stad in Beweging – beide boeken verschenen in het kader van de Historische Reeks. Zij was de organisator van vele activiteiten en nam de rol op zich van coördinator van de Werkgroep Onderhoud Begraafplaats. Voor Oud Edam is Tiny nog altijd de spil in deze werkgroep en wij zijn haar daar erg dankbaar voor. De begraafplaats ligt er prachtig bij!
Ton de Jong – oud-voorzitter – wegens zijn verdienste voor de vereniging en Edam in het algemeen
Ton de Jong was voorzitter van Oud Edam, van 2007 tot 2014. Een teamspeler, want bij zijn aantreden gaf hij aan dat voorzitter van Oud Edam een drukke en geen eenvoudige klus is, maar dat het met een club van uitstekende medebestuurders te klaren is. In zijn tijd speelde de Zuidpolder-Oost, het Korsnasterrein, het terugbrengen van de contouren van de Onze Lieve Vrouwe Kerk en het jubileumjaar – Edam 650 jaar Stadsrechten. Belangrijk wapenfeit van Ton is de website. Die werd vernieuwd en voorzien van een databank met veel historische informatie. Ook zette hij zich in voor een ledenwerfactie, met als resultaat 70 nieuwe leden. En omdat het oog ook wat wil, heeft hij gerealiseerd dat in overleg met de gemeente de contouren van de Oosterpoort aangebracht werden in het wegdek, er informatieborden geplaatst werden bij de Oosterpoort, de Noorderpoort en de Waterkelders en een DVD werd gemaakt over de geschiedenis van de Librije. Het bekende Kaasboek ‘Hoe de Edammer de wereld veroverde’ kwam in zijn tijd uit en hij initieerde ook het volgende boek: ‘Edam stad in beweging’.
Frans Kuiper – wegens zijn langjarige verdienste voor de geschiedschrijving over Edam
Op de foto zien we Frans glunderen. We waren in Asten, bij de klokkengieterij. Er werden die dag nieuwe klokjes gegoten voor het carillon van de Speeltoren. En Frans had er eentje geadopteerd. Frans Kuiper is op allerlei manieren met Edam verbonden en loopt over van enthousiasme: Frans ziet overal een verhaal in. Of een boek. En deelt dat met ons. Zijn eerste artikel van het Periodiek ging over de Speeltoren daarna zijn er zeker 25, als het geen 30 artikelen waren, verschenen in het Periodiek. Oud Edam moest hem wat dat betreft even missen toen hij voorzitter van het Edams Museum was. Maar het schrijven heeft hij weer helemaal opgepakt. Denk aan het boek dat hij samen met Maisa v/d Kolk schreef over de Lingerzijde; en hertaling van de nooit uitgegeven Geschiedenis van Edam door Pieter Costerus die op stapel staat. Frans zet zich al jaren in voor het carillon van de Speeltoren en is sinds 2001 de officiële stadklokkenstelder van Edam en zorgt zo dat de Speeltoren in principe altijd gelijkloopt.
Harry Oudendijk – oud-secretaris – wegens zijn langjarige verdienste voor de Diaconietuin
Harry is oud-bestuurslid, secretaris zelfs van 1992 tot 1999, en contactpersoon voor de Diaconietuin. Eind 2018 kreeg een idee dat Harry al eerder had, ook voor het bestuur van Oud Edam weer concrete vormen: met een werkgroep samen schoffelen en de Diaconietuin nieuw leven inblazen.
We zijn Harry daar heel dankbaar voor. Want het gaat niet altijd even makkelijk. Dankzij dit idee van Harry heeft Oud Edam een leuke enthousiaste tuinclub, waar zich af en toe nieuwe mensen voor aanmelden. Eén dame is om die reden zelfs lid geworden van Oud Edam. Ze gaat binnenkort aan de slag. Hulde voor Harry en een groot, welverdiend applaus.
Dik Rinkel – wegens zijn langjarige verdienste voor de geschiedschrijving over Edam
Overal waar iets gedaan moet worden in het kader van Edam en haar historie, duikt Dik Rinkel op.
In 2001 begint hij als bestuurslid. Vicevoorzitter. Met de onlangs overleden oud-penningmeester Ko Spaargaren organiseerde hij een ledenwerfactie die ruim honderd nieuwe leden opleverde. En hij heeft ook nog eens een enorme interesse en een vrijwel onuitputtelijke pen. Vrijwel ieder nummer van het Periodiek – en dat al 10 jaar – bevat een artikel van zijn hand. En altijd zeer het lezen waard!
Verder was hij ook lid van de redactiecommissie van de Historische Reeks, waar hij ook na zijn aftreden als bestuurslid in 2011, lid van bleef. Mede dankzij zijn inzet was het voor de vereniging mogelijk om in 2014 het Kaasboek uit te geven (‘hoe de Edammer de wereld veroverde’) en in 2016 het boek Edam stad in Beweging. Sinds enkele jaren is Dik ook bestuurslid bij onze actieve zusterclub Stichting Joods Verleden Edam. We kunnen met een gerust hart stellen dat Dik de historie van Edam een heel warm hart toedraagt!
Herman Rijswijk – wegens zijn langjarige verdienste voor de geschiedschrijving over Edam
Als je naar het Waterlands Archief gaat, loop je goede kans dat je daar Herman aantreft. Hij is daar vaker twee keer per week dan één. Al gedurende meer dan 25 jaar bestudeert hij de archieven van Edam. Zijn computer bezit dan ook een schat aan genealogische gegevens, aan gegevens uit notarisakten, uit besluiten van de vroedschap, over belastingen (verponding) enz. en al die gegevens schetsen een beeld van de stad en haar inwoners. Zijn betrouwbare gegevens zijn regelmatig te in artikelen en boeken opgenomen, vaak in samenwerking met anderen. Zoals een extra stuk van hem en Dik Rinkel dat in het geschiedenisboek van Frans Kuiper verschijnt en een scheepvaartboek dat op stapel staat. Ook Corrie Boschma heeft wel eens gezegd dat zij voor haar boeken gebruik heeft kunnen maken van Hermans expertise. Al in 1995 zat hij in de werkgroep Historie.
Bestuurslid, Edam-kenner en oud-hoofdredacteur van het Periodiek Wim de Wolf zegt: “Ik heb als hoofdredacteur ook gebruik mogen maken van zijn kennis. Ik meen dat we Herman, overeenkomstig een van onze doelstellingen, schatplichtig zijn”.
Gerro Roskam – wegens zijn langjarige verdienste voor de Diaconietuin en de begraafplaats
Zo’n dertig jaar geleden, begin jaren ’90, tekende Gerro de schets van hoe de Diaconietuin eruit zou moeten zien. Het was in die jaren dat Vereniging Oud Edam besloot om de Diaconietuin aan te kopen en hem op die manier veilig te stellen. Het is een prachtig ontwerp geworden, een prachtige tuin, maar in de loop van de jaren aan zijn lot overgelaten. Een paar jaar geleden, begin 2019, verzuchtte Gerro: “die tuin is versleten”. Het is onder zijn leiding dat we met een klein groepje schoffelaars iedere eerste zaterdag van de maand proberen om de tuin weer een beetje op te lappen. En Gerro overziet alles! Weet precies wat we wanneer moeten doen. En wanneer het nodig is, bestelt hij planten en doet ons voor hoe je die erin zet. Groen is een belangrijk hoofdstuk voor Oud Edam, en Gerro geeft dat gestalte. De Diaconietuin is onze groene oase midden in de stad en Gerro zet zich daar al 30 voor in. En dat geldt ook voor de begraafplaats bij de Grote Kerk. Hulde!
Sjaan Swalve (postuum) – oud-secretaris – wegens haar langjarige verdienste voor de vereniging
Op de voorpagina van het allereerste Periodiek van Oud Edam, in 1977, staat haar adres al vermeld en tot en met 2011 vinden we haar naam in het colofon.
Haar vader was onderwijzer aan de Openbare Lagere School en zelf zat ze ook in het onderwijs. Na een paar jaar als juf gewerkt te hebben buiten Edam, kwam ze hier weer terug. Haar huisje aan de Voorhaven, nummer 106, was lange tijd het secretariaat van het Periodiek. Maar liefst 34 jaar was ze redactiesecretaris. Vanuit die functie deed ze regelmatig verslag van de jaarlijkse ledenexcursie en als vertegenwoordiger van de redactie zat ze ook geruime tijd in het bestuur.
Wij zijn verheugd dat we Sjaan Swalve postuum kunnen uitroepen tot Lid van Verdienste.
Wim de Wolf – bestuurslid en oud-hoofdredacteur- wegens zijn verdienste voor het bestuur, het Periodiek en de geschiedschrijving over Edam
Hij wilde al eens aftreden, maar gelukkig: Wim bleef. Iemand met zoveel expertise, kennis van de stad, van de geschiedenis, iemand met humor en een kritische blik, een mooie pen, een verhalenverteller. Je hangt aan zijn lippen als hij een verhaal vertelt, en in zijn gezelschap is het altijd feest. Ook als hij in een vergadering heel beslist “nee” op een voorstel zegt. Want het is altijd onderbouwd, en altijd vergezeld van een verhaal.
Sinds 2007 zit hij in het bestuur. Dat is anno 2022 al 15 jaar. En tot 2019 was hij Het Blad. Ons Periodiek. Hoofdredacteur, eindredacteur, inspirator.
In juni 2022 vroeg hij wanneer het zijn beurt was in het rooster van aftreden. Met lood in mijn schoenen zei de voorzitter “volgend jaar, Wim”. Wat moet, dat moet. Het bestuur stelt voor om Wim nu al te benoemen tot Lid van Verdienste. En we willen iedereen meegeven hoe hij in zijn rol van bestuurslid staat: we doen het ook voor ons plezier!
